نفس

گفت: 

این قدر نامم را تکرار نکن 

نفسم را حبس کردم.

خوش گذر

عاشقان را خوش دلی تقدیر نیست٬ 

            با چنین تقدیر بد٬ 

                                   تقدیر نیست 

از غمش با ناله ها همدم شدم٬ 

            ذره ذره آب گشتم٬ 

                                    کم شدم 

آخر آتش زد دل دیوارنه را٬ 

                 سوخت بی پروا٬ 

                                      پر پروانه را 

عشق من٬ از من گذشتی خوش گذر٬ 

                بعد از این حتی٬ 

                                    اسم من را هم مبر...

بی تو

قلب پر از سکوتم دلتنگ از این جدایی 

بی تو ببین چه سرده تابستون تنهایی 

وقتی

وقتی تو هستی 

                   تمامی جهان با توست 

        و 

وقتی تو نیستی 

                    فقط درماندگی و غم با من است.